بودند كساني كه امند و رفتند
بودن كساني كه پيشم جا ماندند
و هستند كساني كه براي جا مانده هايشان تلاش كردند
.
.
كسي صدايش پيش من جا ماند،آمد و گرفت و من هميشه حسرتش را دارم
كسي دستهايش را پيشم گذاشت.يكي را برگرداندم و ديگري را پتهان كردم
كسي چشمهايش را گذاشت و من راضي بودم.يادش رفته بود آن را پس بگيرد
و او...لبخندش را گذاشت.آن لبخند كجكي مسخره كه هيچ وقت دوستش نداشتم و اما هيچ وقت آن را پس نگرفت و حالا همان روي زندگي ام سنگيني مي كند.
كسي بيايد و ان را پس بگيرد
No comments:
Post a Comment